Braamspunt, Holi Pagwa, White Beach en Pediatrie

Het is weer al even geleden. Sorry daarvoor.

Zaterdagnamiddag 28/2 trokken we naar Leonsberg met een heleboel mensen die we nog niet kenden. We zijn er 's avonds/nachts gaan kijken naar heel grote zeeschildpadden die hun eieren op het strand kwamen leggen. Echt prachtig om te zien!! We lagen er naast, keken ernaar en streelde ze. Daarna hadden we dan een kampvuur met borgoe (de plaatselijke rum, heel lekker) cola. We sliepen op het 'terras' van hutjes van vissers in onze hangmat. Heel basic dus :D

Maandag 2/3 ben ik op begonnen op de pediatrie (kinderafdeling) van het Academisch Ziekenhuis Paramaribo, kortweg AZP. Op de afdeling zijn alle specialisten op 1 na Nederlandse dokters die in Suriname zijn komen wonen. Ook de assistenten zijn voor het merendeel Nederlanders. De co-assistenten (zoals ik) zijn allemaal Surinamers op een Nederlander na. Ik heb er al op de chronische afdeling en op de acute. Daar heb ik echt mijn ogen opengetrokken. Heel veel speciale gevallen liggen er. Ziektes die ik nooit in België zou gezien hebben. Heel interessant dus :) Wel heel hard, want ik heb al meerdere sterfgevallen meegemaakt. De moeders schreeuwen er dan moord en brand. Ik had het toen heel moeilijk. Op een dag had ik ook op het einde van mijn shift nog een kindje opgenomen. Toen ik de volgende dag weer aankwam zag ik dat het niet op mijn afdelingslijst stond... Heel pijnlijk als je die zelf pas opgenomen hebt en ze de volgende dag al overlijden.


Momenteel sta ik op de medium care van de neonatologie (prematuurtjes). Heel rustig, maar dat kan ik wel even gebruiken na die acute afdeling.

Deze blog schrijven is trouwens plots veel moeilijker geworden doordat ik in het ziekenhuis heel de tijd op een qwerty moet werken om ontslagbrieven te schrijven.

6 Maart was weer een vrije dag voor ons allemaal. Holi Pagwa, het feest van de Hindoestanen. We gingen allemaal met spierwitte kleding naar het centrum gewapend met kleurrijke poeders. Het duurde niet lang of er was geen wit plekje meer te vinden. Om de paar minuten veranderde je helemaal van kleur. Op het onafhankelijkheidsplein waren er dj's voorzien, o.a. dj Chuckie! Ik had meteen een zomerfestival gevoel!

Afgelopen weekend ben ik naar White Beach gefietst met Eva en Drew(een Amerikaan die we hebben leren kennen tijdens Braamspunt). Matt (andere Amerikaan ook van Braamspunt) kwam na met de auto, omdat hij moet werken op zaterdag en zo moesten wij niet met onze hangmatten e.d. sleuren. Eens we uit de stad waren, was het een prachtige fietstocht. White Beach zelf stelde niet veel voor, vond ik. Heel klein strandje en het water staat er zo laag dat je niet echt kan zwemmen. De rivier is er voor een stukje afgesloten zodat je piranhavrij in het water kan. De volgende dag hebben we onze tijd genomen om weer naar Paramaribo te fietsen. In Domburg kwamen we nog 2 vrienden tegen. Samen hebben we een terrasje gedaan en weer terug naar de stad gefietst. We zijn dan nog even met de Amerikanen meegegaan om in hun zwembad te ontspannen.

En dan was het weer tijd om naar huis te gaan of ook niet, want de laatste tijd slaap ik geregeld bij Eva en Nicky. Zij hebben een extra bed en wonen vlakbij het AZP. Zo kunnen we 's avonds samen koken en gezellig bij elkaar zitten.

Stilaan begin ik wel af te tellen tot de mama en papa komen. Het zal er snel zijn en dan is het ook weer bijna tijd om naar huis te gaan...

Apiapaati

Hier ben ik weer!

De afgelopen dagen ben ik naar Apiapaati geweest. Dat is een eilandje in Boven Suriname. Om 7u moesten we verzamelen voor mijn deur (handig!) en kregen we ontbijt. Daarna stond ons een lange busrit en vervolgens een prachtige boottocht te wachten. Al snel werd het donker en na het eten zijn we met onze koplampen op zoek gegaan naar dieren. We vonden vele kikkers en padden en een slang! Na een tijdje worstelen met de slang kreeg Dick hem te pakken en konden we de slang aan de andere gaan tonen.

Ananasberg

De volgende dag stond een jungletocht, de ananasberg beklimmen en cassave oogsten, schillen, wassen, raspen en persen op het programma. Dit alles deden we in een dorpje waar onze gids was opgegroeid. Tijdens onze tocht hebben we kolibri's gezien, een dodelijke slang e.d. De moeder van onze gids toonde ons hoe we de cassave moesten verwerken. Op de akker hadden we ze al geschild. Maar nu moesten we ze eerst met een borsteltje schoonmaken en dan raspen tegen een een blik met gaatjes (heel inventief zijn ze daar).  Tussendoor speelden we ook met de kindjes. De meisjes vonden het ook geweldig om ons haar in een staart of vlecht te doen.

haartjes wassen bij de watervallen

Voor we weer naar ons eilandje vaarden, stopten we even aan de watervallen om ons te wassen. 's Avonds hadden we een kampvuur waar onze gids al zijn kunstjes bovenhaalde: jongleren, op een touw lopen en fietsen..












De volgende dag trokken we eerst weer naar het dorpje om de cassave die nu droog was te stampen en vervolgens te zeven. Zwaar werk hebben die vrouwen daar! Dan konden we eindelijk brood bakken en vervolgens opeten als lunch. Daarna was het tijd voor wat waterpret: springen in de stroomversnelling, met een airhead eraf en vervolgens met de airhead achter de boot. Onze laatste avond gingen we normaal kaaimannen spotten, maar de weergoden dachten daar anders over. Heel de avond regen. Dan hebben we maar gezellig samen gezeten. De volgende dag hebben we nog even van een ontbijtje genoten met zicht op de rivier en vervolgens was het alweer tijd voor onze terugreis.

stampen

zeven

Tot gauw!

Brownsberg

Zaterdagochtend moest ik weer vroeg op voor een weekendje. Eerst stop was Berg en Dal adventure center. Daar hebben we het uitgegild op de zipline door de jungle en over het meer. De laatste mochten we zelfs ondersteboven, als we wilden. Natuurlijk wou ik dat doen!! (Foto's volgen nog)

Stuwmeer: krachtcentrale

Daarna reden we door naar het stuwmeer. Dat is aangelegd in de jaren 70. Het is zo groot als de provincie Utrecht. Honderden mensen moesten hiervoor verhuizen. Je kan nog steeds de toppen van de bomen boven het meer zien uitsteken. Spijtig genoeg regende het bij aankomst. Het boottochtje naar een eilandje aan het meer was dan ook nat en frisjes. Onze lunch hebben we dan maar in een open hutje benuttigd. Gelukkig was de tropische regenbui gedaan tegen dat onze buikjes vol zaten en konden we gaan zwemmen. Na een tijdje was ook de zon van partij!
Het boottochtje terug was dan ook veel aangenamer!

Dan vervolgde onze busreis naar de top van de Brownsberg. Gelukkig hadden we een ervaren chauffeur want de weg was niet verhard, vol putten en aangezien het net geregend had ook glad. Ons huisje was eenvoudig, maar aan het hoogste punt van de berg. We hadden een prachtig uitzicht over het meer. 's Avonds hebben we nog een wandeling in het donker gemaakt. Onze groep was te groot om veel dieren te spotten.

Zondag stond er een pittige wandeling op het programma naar de Irene en Leovallen. Het koude water dat van deze watervallen stroomde deed enorm deugd en gaf ons weer frisse moed voor de wandeling terug, bergop. Die was misschien wat vermoeiender, maar ging wel veel vlotter. Bij het afdalen waren er al verschillende mensen onderuitgegaan.
Aangekomen aan ons huisje legden we onze kleren te droge en stond er een heerlijke lunch klaar. Daarna konden we nog even zonnen, foto's trekken en inpakken en dan moesten we alweer naar Paramaribo.

Tot de volgende!

Nickerie en Bigi Pan

Breakfast with a view

Ik heb een super leuk weekend achter de rug!
Zaterdagochtend moest ik vroeg opstaan want om 7u45 vertrokken we aan 't Vat(café aan de waterkant). Na een tweetal uren rijden kwamen we aan in Groningen waar we ontbijt kregen en wat uitleg over de geschiedenis van Suriname.

Groningen

Daarna gingen we voort naar Coronie, het kokosdistrict. We bezochten er ook een kerkje.

Coronie

Onze volgende stop was Wageningen aan een oude
rijstfabriek. Daar hebben we ook wat apen gespot.

Vervolgens hadden we onze lunch in Nickerie aan de zeedijk en bezochten we een hindoetempel.
Nog even rijden en dan kwamen we aan de Nickerierivier waar bootjes op ons wachten om ons naar Bigi pan, het grote meer, te brengen. Al onze bagages werd in vuilniszakken op de boot gezet. Eerst 10 minuten varen en dan moesten we de boot over een sleephelling trekken om het Bigi pan meer te bereiken. Onderweg hebben we heel veel mooie vogels gespot. Plots werd een heel hard gegild voor me op de boot. Er was een vis in de boot gesprongen.. :D

Dan kwamen we eindelijk aan onze eindbestemming. We moesten de hangmatten en klamboes ophangen

en vertrokken daarna voor nog een kort boottochtje naar de flamingo's en rode ibissen wat verder op het meer.

flamingo's

Het avondeten was saotosoep en baka bana (gebakken banaan). Heeel lekker. Laat in de avond konden we een prachtige sterrenhemel bewonderen (ik heb nog nooit zoveel sterren gezien!) vertrokken we opnieuw met de boot op zoek naar kaaimannen. Wie durfde mocht ermee op de foto.. Dus die foto volgt nog! Als we terug kwamen konden we de maansopkomst zien. Geweldig!

rode ibissen in de takken

De volgende dag konden we vanuit de hangmat de zonsopkomst zien. Spijtig genoeg was het nogal bewolkt. Maar toch was het mooi! Na het ontbijt moesten we onze hangmatten opruimen en ons klaarmaken voor alweer een boottochtje. Deze keer gingen we wat verder in het meer een modderbad nemen. Het was even wennen. Een van de eerste die erin ging, gilde het uit en zei dat het was alsof ze stapte in een koeienstront. Ik moet toegeven dat het een vrij accurate beschrijving was :D Elkaar insmeren en moddergevechten volgden met veel leuke foto's (die ik op dit moment nog niet heb). Weer op onze paalwoning aangekomen kregen we lunch: bami met kip en vis en kousenband(boontjes). Daarna konden we nog even zonnen en dan vertrokken we weer voor onze boottocht naar Nickerie en de terugreis. En uiteraard voor we veilig en wel aangekomen waren, hadden we autopech. De vering van het busje was kapot. We hebben 45min wachten tot er een ander busje kwam om onze spullen over te laden. Dat gaf ons even de tijd om af te spreken met de andere voor een volgend tripje. Ik was uitgeteld maar het een super leuk weekend achter de rug en na een deugddoende douche ben ik snel in bed gekropen want vandaag alweer stage..

De verloskamer, prenatale poli en Peperpot

Heej allemaal,
Het is weer al even geleden. Sorry ik heb het druk met stage en vooral nevenactiviteiten ;)
Na 2 weken op de verloskamer heb ik 3 bevallingen zelf mogen doen! Ik had er graag meer gedaan maar de eerste week mocht ik er nog geen doen en daarna waren er niet zo veel en we moesten ze onderling verdelen onder de co-assistenten. De afgelopen week stond ik dan voor een weekje op de prenatale poli. Hier onderzocht ik zelfstandig zwangere vrouwen die voor opvolging kwamen. De vroedvrouw zat erbij en controleerde in het begin veel, maar na 2 dagen nog amper.
Vandaag ben ik begonnen op de afdeling gynaecologie. Hier liggen mensen met gynaecologische kankers, miskramen... Ik moet hen allemaal 'statussen' (dwz anamnese, lichamelijk onderzoek, mogelijke diagnose) en de ontslagbrieven schrijven wat best moeilijk is als je de patiënten nog niet kent en de opnamebrief enkel het soort operatie vermeldt :D
Het is nog wat tasten in het duister, maar het zal wel goed komen. Vanaf volgende week mag ik dan mee komen kijken/helpen op het operatiekwartier bij Dr Mohan en zijn raadpleging op woensdag volgen.

Zo dat was het ivm stage, nu het leuke deel ;)

de plantage

fietsen op de boot

Vorig weekend zijn we naar Peperpot geweest: een oude plantage en natuurreservaat. De oude plantage zelf stelde niet veel voor maar het natuurreservaat was prachtig! Om er te geraken moesten we eerst met onze fietsen op een bootje de Surinamerivier oversteken en meteen kwamen we in een veel rustigere buurt. Het was er aangenaam in fietsen in tegenstelling tot in Paramaribo. Bijna niemand heeft hier een fiets, dus zwakke weggebruikers kennen ze hier niet.
In het natuurreservaat zit het vol muggen. De DEET of plaatselijke hooggeconcentreerde 'Tropical bush' (smeer die niet op een wondje of je gilt het uit van de pijn! Ik spreek uit ervaring. Ook bruikbaar als nagellakverwijderaar) volstond niet. We werden allemaal platgestoken. Ook hadden we sleffers aan en dat vonden de mieren wel leuk. Er zaten gigantische mieren en ook daar heb ik een vrij pijnlijk beet van. Daarna ben ik gewoon doorgefietst zonder te stoppen. We hadden besloten het volgende weekend nog eens te gaan met lange broek, lange mouwen en dichte schoenen.

Dus afgelopen weekend zijn we weer gegaan. Ondertussen waren er nog 2 Antwerpse stagiairs aangekomen: Nicky en Eva. Ja ja, de groep blijft uitbreiden :)
In het natuurreservaat zitten echt heel veel dieren, maar wij zijn nog niet ervaren genoeg om ze allemaal te spotten. Wel hebben we al aapjes gezien, heel veel mooie vlinders. Wel heel moeilijk om ze te trekken want ze zijn allebei heel snel. Maar ik heb een oranje op foto!

zoek de vlinder

Ook hebben we een slang gespot, die blijkbaar heel gevaarlijk is. Gelukkig verdween die snel het water in.
's Avonds hadden we dan een afscheidsfeestje van mijn huisgenootjes. Ze hadden een boot gehuurd waarmee we een uurtje over de rivier hebben gevaren. Nadien zijn we even aan de Waterkant blijven zitten en afgesloten in Zsa Zsa Su!

Zo dat was het dan. Tot de volgende!

Eerste week stage

Heej allemaal,

Na herhaaldelijk vragen hier mijn tweede blog :)
Vorige zaterdag ben ik dus zoals gezegd naar mijn Antwerpse medestudenten gegaan: Lynn, Alizé en Joey. Zij zitten met drie in een heel gezellig huisje op een erf. In de andere huisjes zitten nog Rachelle en Rikkert. Nadat ze hun was gedaan hadden, zijn we met z'n allen komen zwemmen bij mij. We hebben samen gegeten en zijn dan samen uitgegaan.
Zondag waren we allemaal nog moe van het feesten en dus zijn Alizé, Lynn en Joey weer bij mij komen zwemmen. 's Avonds hebben we dan weer samen gegeten en allemaal vroeg in bed gekropen.

Maandag was het dan zover, de eerste dag stage. Ik moest mij om 7u aanmelden op het verpleegkundig secretariaat. Om een goede indruk te maken was ik er al om 6u45. Ik stelde mij voor aan de eerste verpleegster die ik zag (jezelf voorstellen is hier heeeeel belangrijk!) en vroeg waar dat was. Ze heette mij welkom en legde me uit waar dat was. De deur was echter op slot. Er was nog niemand. Daar zat ik dan te wachten tot 7u15.

bed waarop de vrouwen bevallen, dus geen beensteunen!

Kamer

Vervolgens werd ik tot 10u van hier naar daar gestuurd, omdat dr. Mohan(mijn stagecoördinator, gynaecoloog) er nog niet was. Omdat er al 2 meisjes van Utrecht op zaal stonden, stelde hij voor dat ik eerst op de verloskamer begon. Daar liep ik de eerste dag echt verloren.

Het was zo anders dan in België. Dossiers zijn allemaal op papier. Bij een opname moet je dus een stuk of 10 papieren invullen. Die dag was ook een heel drukke dag waardoor niemand echt rustig met mij kon overlopen hoe het allemaal verloopt daar. Ik had ook nog geen ervaring, terwijl de Surinaamse co-assistenten (Eshni en Fabiola; ik ben hier trouwens co-assistent zoals in Nederland) dit wel al hadden. Ze gebruiken ook voor alles afkortingen en vaak zijn die anders dan bij ons. Heel verwarrend! We moesten ook naar het OK gaan, want er was een keizersnede. Dan worden wij verondersteld van de baby op te vangen. Ik ging mee met Eshni. De baby deed het echter niet goed. Het heeft ons veel moeite gekost, maar hij is er dan toch doorgekomen. Na mijn eerste dag, dacht ik echt: 'Waar ben ik beland? Hoe gaat dat hier allemaal lukken?'
De volgende dag was veel rustiger. Ik had gevraagd aan een van de vroedvrouwen, zuster Laing (je spreekt iedereen aan met zuster of broeder) dat ik met haar mocht volgen die dag. Ze was heel vriendelijk en heeft me veel uitleg gegeven. Ik mocht voor het eerst ook zelf de baby verzorgen. Na die tweede dag was ik dus heel blij en zag ik het allemaal wat beter zitten. De volgende dagen kreeg ik als maar meer uitleg, mocht ik zelf opnames doen, baby's verzorgen..


Donderdag ben ik naar Havana gegaan. Daar wordt salsa, merengue, bachata.. gedanst. Rikkert kende nog 2 Nederlandse meisjes: Daphné en Sonja. Blijkbaar waren dat de 2 Utrechtse co's op de zaal. Vrijdag moesten we spijtig allemaal weer gaan werken (buiten Lynn! gelukzak!). Het opstaan was dan ook heel hard, maar ik ben toch nog goed door de dag geraakt. (Kan niet van iedereen gezegd worden he Daphné ;) haha )

Fort Zeelandia

Zaterdag was het de hele dag aan het regenen dus dan konden we spijtig genoeg niet veel doen. Maar 's avonds hebben we dan toch de dansvloer in de Zsa Zsa Su kunnen dopen. Voor we daar vertrokken hadden we afgesproken om de volgende dag Fort Zeelandia te bezoeken.

Fort Zeelandia

Omdat we toch nog wat wouden slapen, besloten we van de rondleiding om 12u te volgen. Die uiteraard pas om 12u20 begon (Surinamers zijn niet zo'n stipte mensen :p )
Op het middaguur naar zo'n hele lange uitleg luisteren na een nachtje 'stappen' bleek niet zo'n goed idee.

Zin

Na ons bezoekje zijn we naar Zin getrokken. Dat is een guesthouse met zwembad. Je kan er heerlijke smoothies drinken! Daar zijn we dan heel de namiddag blijven zitten, zwemmen, zonnen en gezelschapspelletjes spelen.

Vanaf vandaag mocht ik zelf bevallingen doen. Deze ochtend lagen er echter enkel 'probleemgevallen' op de verloskamer die via keizersnede gingen bevallen. Fabiola was er nog en er waren ook 2 co-assistenten van AZP die begonnen. Vandaag stonden er dus weer wat keizersnedes op het programma. Tegen het einde van de dag kwam dan toch een vrouw aan die sneller ontsluiting maakte dan verwacht. Ik had ze die ochtend samen met zuster Haynes gezien en nu was ik er weer, dus ik mocht de bevalling doen! Eindelijk mijn eerste bevalling! Hopelijk volgen er nog meer..

Tot de volgende!

Welkom in Suriname

Heej allemaal,

Voor alle nieuwsgierige mensen zal ik even verslag uitbrengen van mijn reis hierheen en mijn eerste dag in Paramaribo.

Donderdagochtend was het eindelijk zover. Mijn mama heeft mij in Antwerpen Centraal afgezet waar ik om 7u de thalys moest nemen naar Schiphol. Na een uurtje kwam ik daar dan toe. Ik had al snel de incheckbalie van klm gevonden en op 15min was ik van de trein gekomen en ingecheckt! :o 

Daardoor had ik dus nog heel veel tijd op de luchthaven. Eerst wat rondgewandeld en dan rustig ergens gaan zitten om iets te eten. 

Om 10u15 zag  ik plots op het scherm dat de gate al open was. In Schiphol is er aan elke gate controle van de handbagage en dan zit je in een soort transitzone tot je begint te boarden. 

10u50 begon het boarden op de boeing 747. De piloot deed zijn laatste vlucht voor hij op pensioen ging. (Bij KLM moet je stoppen op je 54?!) Daarom was heel het vliegtuig versierd met vlaggetjes. 

Op de vlucht zelf zat ik naast een Nederlandse met Surinaamse roots. Onmogelijk om op zijn Vlaams geen woord te zeggen tegen je buur :D Meteen begon ze te vragen wat ik in Suriname ging doen en algauw waren we een halfuur aan het praten.

Als we gingen landen zag ik enkel bomen door het raampje. De landing was heel zacht, spijtig dat de piloot op pensioen gaat! Ik kwam uit het vliegtuig en meteen voelde ik de vochtige warmte. We moesten zelf over het vliegveld stappen naar de hal. Daar moesten we dan heel lang aanschuiven aan de douane. Dan was het wachten op mijn valies. Koffers passeerden, mensen gingen door en ik stond daar nog altijd. Telkens ik een rode valies zag, maakte mijn hart een sprongetje. Maar nee hoor mijn valies was pas bij de laatste 10. Dolgelukkig was ik, als ik eindelijk mijn koffer zag. 

Dan voort naar de uitgang. Er stond daar wel 50 man langs de 2 kanten van het pad. Ik was maar aan het zoeken met een bordje met mijn naam op. Uiteindelijk kwam ik buiten en had mijn naam niet gezien. Ik was al aan het bedenken wat ik nu moest doen. Toen plost iemand op mijn schouder tikte 'Jasmien?' Oef. Ik had een foto moeten doorsturen en mijn chauffeur had mij herkend.

mijn nieuwe thuis!

de studio's

schooltje tegenover ons

De rit naar Paramaribo zelf was lang. Meteen zag ik waarom Suriname nog steeds een ontwikkelingsland is: allemaal kleine houten huisjes tussen de bomen. 

Eens aangekomen aan mijn verblijfplaats, bracht Raoel (taxichauffeur en huisbaas) mij binnen. Meteen kwamen er verschillende meisjes naar mij toegelopen om mij welkom te heten. Allemaal hollandse natuurlijk :) Dit weekend gaat er al een meisje naar huis, dus er was een afscheidsfeestje. Ze waren op dat moment hamburgers aan het bakken en als ik klaar was, moest ik maar meteen komen. Ik heb dat dan ook gedaan. Spijtig genoeg was het nog een heftig feestje aan het zwembad (vlakbij mijn kamer) dus ik kon de eerste uren niet slapen. Toen dan eindelijk de muziek stopte om 1u30 (plaatselijke tijd, 5u30 bij jullie dus), dacht ik dat ik eindelijk kon slapen. Nee hoor bzzzzzz. Klotemuggen. Van eventjes een hamburger te eten buiten en te slapen heb ik al een stuk of 20 muggenbeten!

 gemeneenschappelijk pleintje tussen het huisje en de studio's

het zwembad

het presidentieel paleis

Deze ochtend werd ik dan wakker rond 8u30, ben ik nog even blijven liggen en daarna ben ik naar de chinese supermarkt gegaan wat verder in de straat. Maar daar vond ik niet alles. De andere meisjes zeiden dat ik naar de TULIP moest, een supermarkt met geïmporteerde produchten. Maar die is al vrij ver dus dat moest met de taxi. Eerst zijn we nog langs een cambio gepasseerd want nergens kan je betalen met de kaart.

Daar vond ik dan toch de meeste dingen die ik nog nodig had. In de latere namiddag ben ik dan in mijn eentje naar het centrum gegaan. Iedereen, ook mijn taxichauffeur vindt mij heel dapper dat ik dit allemaal op mijn eerste dag in mijn eentje doe. Want inderdaad als blanke wordt je heel de tijd nageroepen en toeteren alle auto's je na. Een keer ben ik heel even achtervolgd, maar ik ben dan maar wat versneld naar wat meer volk toe en plots was mijn achtervolger verdwenen. In het vervolg ga ik toch niet meer alleen de stad in denk ik.

Ik was zo stom om mijn reisgids op mijn kamer te laten en de markt was al dicht tegen dat ik er kwam. Toch heb ik nog wat mooie gebouwen gevonden. Ik ben ook eens langs buiten een kijkje gaan nemen naar 's Landshospitaal waar ik stage zal lopen.

Wanneer ik terug kwam, vroegen ze mij meteen of ik niet mee sushi ging eten. Dat kon ik niet afslaan natuurlijk!

En nu zit ik dus op mijn kamer :)

Waterkant

Waterkant

Morgen is iedereen hier weg: op uitstap of naar Curacao, dus heb ik contact opgenomen met de stagiairs van Antwerpen die hier al een week zijn. Ik ga hen morgen bezoeken...

Tot de volgende!